နွလံုးသားနဲ့ ရင္းၿပီး

ေကာင္မေလးေရ....
    နင္က လမင္းႀကီးဆို
         ငါက ႀကယ္ကေလးပါ.......။။
ငါလို ႀကယ္တစ္ပြင့္
      ေႀကြႀကလို႔ ေျမမွာခ
            နင္ ဝမ္းနည္း ရမွာလား.....?
မထင္ပါဘူး
    ေနာက္ထပ္ အမ်ားစု
            နင့္ေဘးနားမွာ အေဖာ္ျပဳေနတယ္............။။
သုဘဒၵါ မုန္းတဲ႔ ဆဒၵန္
     သီတာမုန္းတဲ႔ ဒႆ
          နင္မုန္းတဲ႔ ငါ့ဘဝ
              အသည္းနာေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး
                     ခ်စ္သူကိုေတာ့ ျပံဳးျပေနဦးမယ္...........။။
အမုန္းဆိုတဲ႔ ေရစက္ေတြ
       ငါ့ကို ပက္ဖ်န္း ေနမွေတာ့
            ေရွာင္ေျပးလို႔ မလြတ္ႏိုင္
                     မာနဆိုတဲ႔ တိုင္ႀကီးလည္း
                           ယိုင္နဲ႔ ကာ လဲခဲ႔ျပီ..............။။
နင့္ရဲ႕ေ႔ရွေမွာက္
    ဒူးမေထာက္ခ်င္ေပမယ့္
        မူးေနာက္ေနတဲ႔ ႏွလံုးသားက
             ငါ့မာနကို..
                   ရူးေလာက္ေအာင္ ျပဳစားခဲ႔တယ္..........။။
ဒါေပမယ့္...
     ျပန္ရလိုက္တဲ႔ ဘဝ
           အရာရာ မမွ်တဘူး...
                ေဝးကြာျခင္း ေန႔ရက္ေတြအား
                      အမုန္းေတြက ထပ္ျခားလိုက္တယ္..........။။
အမုန္း သံသရာမွာ
    လူျဖစ္လာတဲ႔ ငါကေတာ့
          အားလံုးရဲ႕ ေဝဖန္မွဳ
                  ဗီလိန္ ဆိုတဲ႔ ဆုတစ္ခုနဲ႔
                       အခ်စ္ကို အေလးျပဳေနဆဲ........။။
ဘဝ ခပ္မြဲမြဲမွာ
    ငါ ဆုေတာင္းမွားခဲ႔ေတာ့ေလ
          မုန္းႏိုင္ပါေစ....
               ေမ့ႏိုင္ပါေစ........
                    ႏွလံုးသားဟာ ေႏြ
                         ထာဝရ အတြက္ ပူပါေစ                            
                           ေက်နပ္ႏိုင္မလား ေႏြ............။။
                                                         ညီညီ(ျမန္ေအာင္) 

http://zwmnna2.blogspot.com/2011/06/blog-post_05.html#comment-form